محبت افراطی والدین، هرچند از روی دلسوزی و علاقه قلبی است، اما می‌تواند پیامدهای منفی بر رشد شخصیت و استقلال فرزندان داشته باشد. وقتی کودک همواره تحت حمایت بی‌حد و مرز قرار می‌گیرد، فرصت تجربه کردن شکست، حل مسئله و مسئولیت‌پذیری را از دست می‌دهد. این وضعیت ممکن است به وابستگی شدید، کاهش اعتماد به […]

محبت افراطی والدین، هرچند از روی دلسوزی و علاقه قلبی است، اما می‌تواند پیامدهای منفی بر رشد شخصیت و استقلال فرزندان داشته باشد. وقتی کودک همواره تحت حمایت بی‌حد و مرز قرار می‌گیرد، فرصت تجربه کردن شکست، حل مسئله و مسئولیت‌پذیری را از دست می‌دهد. این وضعیت ممکن است به وابستگی شدید، کاهش اعتماد به نفس و ناتوانی در تصمیم‌گیری مستقل در دوران بزرگسالی منجر شود. محبت سالم و متعادل، همراه با ایجاد مرزهای منطقی، زمینه‌ساز رشد روانی و اجتماعی بهتر کودک است.